عید نوروز از مراسم قدیمی و زیبا و محبوب ما ایرانیان از گذشته دور تا امروز است. نخستین روز از ماه فروردین هر سال مطابق با تقویم خورشیدی را نوروز می‌نامند.
عید نوروز از مراسم قدیمی و زیبا و محبوب ما ایرانیان از گذشته دور تا امروز است. نخستین روز از ماه فروردین هر سال مطابق با تقویم خورشیدی را نوروز می‌نامند.
معمولاً اواخر اسفندماه که می‌شود، همه به‌سراغ نظافت، تمیزی و خانه‌تکانی می‌روند تا سال نو را با امید‌های تازه، سلامتی و شادابی شروع کنند.
از آداب‌ورسوم مهم عید نوروز، سبزه‌کاشتن، پهن‌کردن سفره‌ی هفت‌سین، دیدوبازدید و احوالپرسی، دورهمی‌های دوستانه و خانوادگی و دورریختن ناراحتی‌ها و دشمنی‌هاست.
خوب است بدانید که عدد هفت، عدد جاودانگی و کمال است و هریک از هفت‌گانه‌های سفره‌ی نوروز معنی ویژه‌ای برای خودشان دارند:
قرآن مجید: قراردادن قرآن در سفره‌ی هفت‌سین ویژه‌ی ما مسلمانان است. این موضوع نشان‌دهنده‌ی نام و یاد خدا در آغاز سال و در همه‌ی اوقات است.
سنجد: در طب قدیم و جدید به‌عنوان تقویت‌کننده‌ی عقل و حافظه شناخته شده است. این میوه‌ی کوچک و پرفایده نشانه‌ی دانایی و عقل و هوش است.
سبزه: سبزه از جوانه‌ی گندم، جو و عدس رویانده می‌شود و در سفره‌ی عید نشانه‌ی شادابى و سرسبزی و پیوند انسان با طبیعت است و معمولاً تا ۱۳ فروردین‌ماه آن را نگه می‌دارند.
سکه: امروزه در سفره‌ی هفت‌سین به‌جای سماق از سکه هم استفاده می‌کنند. سکه نشانه‌ی بی‌نیازی و دارایی است و سماق نشانه‌ی صبر.
سیب: نشانه و نماد سلامتی و زیبایی است.
سمنو: غذایی مقوی است که از آرد و گندم تهیه می‌شود و نشانه‌ی قدرت است.
سرکه: گذاشتن سرکه بر سر سفره‌ی هفت‌سین، نشانه‌ی تسلیم در برابر حکمت خداوند بزرگ است.